Pierwsza sobota października była dniem niezwykłym w naszej parafii.

Na placu przy kościelnym odbył się diecezjalny zjazd kół żywego różańca.

Na mszy świętej o godzinie 12 zebrało się około 2000 osób.

Wśród nich mogliśmy zauważyć zarówno osoby starsze jak i młodsze.

   Wierni skupieni wokół Kaplicy pod wezwaniem św. Maksymiliana Kolbe w Mostkach w parafii Bogoria podjęli w bieżącym roku znaczące przedsięwzięcie.

Postanowili w uzgodnieniu z proboszczem parafii kanonikiem Pawłem Cyganem podjąć starania o sprowadzenie do swojej Kaplicy relikwii jej patrona. Po udanych rozmowach z przedstawicielami  franciszkańskiego klasztoru-sanktuarium w Niepokalanowie zorganizowano pielgrzymkę  aby w sposób godny przyjąć tam i przywieźć do naszej parafii relikwie. 

Jak co roku tradycyjnie wyszliśmy na ulice Bogorii, by publicznie uczcić Naszego Pana Jezusa Chrystusa pod postacią Chleba.

Co tak naprawdę oznacza Boże Ciało i skąd się wzięło to święto?

Boże Ciało, a w pełnej nazwie Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, to święto ruchome i jedno z głównych świąt obchodzonych w Kościele katolickim.

Obchodzony w dniu 26 maja w całej Polsce Dzień Matki był okazją do zorganizowania w naszym Sanktuarium, u stóp tronu Najlepszej z Matek wspólnej modlitwy w intencji wszystkich kobiet i Matek.
Przewodniczący uroczystości ks. proboszcz Paweł Cygan podkreślił powołanie kobiet do macierzyństwa i zanosił modlitwy w intencji wszystkich kobiet o dar spełnienia pokładanych w nich nadziei ze strony Kościoła i Polski
Siostry i bracia zrzeszeni w miejscowym Legionie Maryi przedłożyli ustami Prezydent Kurii Legionu specjalnie przygotowane życzenia i prośby.

Oto tekst wystąpienia Elżbiety Brudek – Prezydent Kurii Legionu:

 Wielki Tydzień i Triduum Paschalne to najważniejsze dni w roku. To czas towarzyszenia zdradzonemu i umierającemu Jezusowi, aby wraz z nim dojść do Zmartwychwstania. Same święta Wielkanocne, bez głębokiego przeżycia poprzedzających je dni męki, nie mają swojej wymowy, tracą swój głęboki sens, nie stają się dla nas czasem przejścia ze śmierci do życia..

Tradycyjnie jak co roku w środę w Liceum Ogólnokształcącym w Bogorii, odbyła się uroczysta akademia z okazji Świąt Wielkiej Nocy.

 
Dniami szczególnymi Wielkiego Tygodnia są:

Środa Popielcowa otwiera okres Wielkiego Postu upamiętniający mękę i zbawczą śmierć Jezusa Chrystusa, zakończony Wielkim Tygodniem i Triduum Paschalnym, upamiętniającym Jego zmartwychwstanie. W tym świętym okresie chrześcijanie wzmacniają swoje życie duchowe poprzez modlitwę, post i jałmużnę, pełnienie dzieł miłosierdzia, a także gruntowny rachunek sumienia oraz żal za grzechy i odnowienie w sakramencie pokuty.

Nazwa „Środa Popielcowa”, spolszczona jako „Popielec”, nawiązuje do obrzędu posypywania głów popiołem na znak skruchy i świadomej woli poprawy życia. Ten prastary obrzęd, mający korzenie biblijne, przypomina o śmiertelnej naturze człowieka, kierując wzrok ku Bogu, Panu życia i śmierci. Kapłan wypowiada nad wiernymi słowa: „Pamiętaj, człowiecze, że jesteś prochem i w proch się obrócisz”.

Boże Narodzenie 2016 – rozważania ks. prof. K. Śnieżyńskiego gościnnie uczestniczącego w naszych uroczystościach

         Tegoroczne Święta Bożego Narodzenia rozpoczęły się od uroczystej mszy wigilijnej, której przewodniczył  nowy proboszcz naszej wspólnoty parafialnej ks. Paweł Cygan wespół z innymi kapłanami: ks. A. Wierzbickim, ks. prof. K. Śnieżyńskim z Krakowa oraz ks. P. Byczkiem – miejscowym wikariuszem.

W krótkiej homilii przypomniał wszystkim zebranym o Bracie Albercie Chmielowskim, który będzie patronował przez cały następny rok wszystkim naszym dziełom miłosierdzia.

Ksiądz Cygan zwrócił uwagę na charakter dnia dzisiejszego, podkreślił, że jest to dzień w którym dzielimy się dobrem i miłością z innymi ludźmi.

 Boże Narodzenie, Narodzenie Pańskie - w tradycji chrześcijańskiej - święto upamiętniające narodziny Jezusa Chrystusa.
Jest to stała uroczystość liturgiczna, przypadająca na 25 grudnia.

Boże Narodzenie poprzedzone jest okresem trzytygodniowego oczekiwania (dokładnie czterech niedziel), zwanego adwentem.

Tyle możemy wyczytać w oficjalnym zapisie encyklopedycznym.

A jak jest w naszym codziennym życiu?

Każdy człowiek bez względu na wiek czeka na te najbardziej rodzinne święta z wielką niecierpliwością, nadzieją i miłością. Dzieci czekają na choinkę, prezenty, spotkania rodzinne, a dorośli na uroczysty, specyficzny klimat rodzinnych świąt i odpoczynek.

I czy tylko tyle wnosimy do naszego serca?